من قفل زبان شعر را میشکنم بی غنچه،خزان شعر را می شکنم
من اشکم،و بغض شعر بی تاب شده این بغض نهان شعر را می شکنم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در شعر تو را دوباره پیدا کردم از قافیه ها تو را تمنا کردم
این شعر برای چشمهای تو کم است در حد تو نیست قافیه،بی جا کردم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یک عمر به عقل و هوش خود نازیدم در خواب فقط شکست را می دیدم
دیروز که چشمهای من باز شدند یک قصه ی تلخ کهنه را فهمیدم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشق آمده و هوس چه باشد؟! تو جان منی نفس چه باشد؟!
دیریست قفس می شکند بال پرواز منی قفس چه باشد؟!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این قلم، آواز ها سر می دهد می کشد، آغاز دیگری می دهد
بی هوا تا اوج دل را می برد این قلم، احساس را پر می دهد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خنده اش جان من بیچاره بر لب می کند یاد او،روز من سرگشته را شب می کند
لیک،هرگز او نفهمید و نمی داند هنوز سالها در حسرت او،این دل دیوانه ام تب می کند
خانم حدیثه امیردوست
رشته زبان و ادبیات فارسی
هشت 
.gif)
.gif)
عید مبعث مبارک
گاه شمار ادبی