زدند دستی بر این عالم که شاید عالمی گردد
که این دم آخربه حال قبل برگردد
تمام رمز دنیا را درون عشق افکندند
که شایداوج یک ظلمت چراغ روشنی گردد
زدندمهر سکوتی بر دهان زخهای دهر
که شاید عاشق دیروز به حال آدمی گردد
نهفتند حس دنیا را درون جعبه ی اسرار
که روزی میرسد اما تمامش فاش میگردد
به دار آویختند حلاج شکستند بغض یک فرهاد
که شاید فهم یک دنیابه شهر عشق برگردد
تمام عشق رسوایی است همه فهمش نفهمیدن
که شاید این جنون عشق به راه راست برگردد
سروده ی خانم مریم حاجی زاده متولد شیراز
رشته ی مهندسی کشاورزی
هشت 
.gif)
ماههای سال-دی