دی و اورمزدت خجسته باد درهربدی برتوبسته باد
دی
نام دهمین ماه سال و سه روز از هر ماه بدین شرح:
هشتمین روز(دی به آذر) پانر دهمین روز( دی به مهر) وبیست وسومین روز(دی) خو انده شده است.
در اوستا،دیدر معنی آفریدگار وبه صورت دثوش Dathus یادذو Dadhva صفت اهورا مزداست.این صورت ها از مصدر da در معنی آفریدن مشتق شده است.
در متن اوستا صفت ثوش(=دی)در معنی دهمین ماه به کاررفته است.شب اول دی ماه دراز ترین شب و چله نام دارد که فردای آن زاد روز مهر است.این شب آداب و مراسم خاصی دارد که در همه ی نقاط ایرانی نشین و همه ی سرزمین های آریایی باشب زنده داری وجشن وشادی برگزار میشود.نامهای محلی این برج غالبا با برف تناسب دارد چنانکه در کردستان ((بفران))یا ((بفرانبار))یا((بفرامبار))در معنی انباربرف نامیده میشود.
در این ماه آفتاب در برج جدی یا بزغاله است که برج خاکی وطبیعت آن سردوخشک است.رنگ آمیخته چون طاووس،و سرزمین مکران بدین برج منسوب است.
جشن ها:دیگان یا خرم روز(اول دی)،میلادحضرت مسیح(ع)(24 دسامبر)بازارجشن(5دی)،دیگان دوم (8 دی)،آغازسال 2013میلادی(اول ژانویه)،سیرسوریا جشن گیاهخواری(14 دی)،دیگان سوم یا پیکرتراشی(15 دی)،جشن درفشها(16 دی)،عیدتجلی مسیح(17دی)،دیگان چهارم(23 دی)
روزها:زاد روز فردوسی(3 دی)