فصل های سال-اسفند

سپندارمذ پاسبان تو باد                                              خردجای روشن روان توباد

                                                    اسفند

دوازدهمین ماه سال و پنجمین روز از هر ماه است.در اوستا سپنته ارمئیتی Spenta Armaiti درفارسی میانه سپندرSpandrدرفارسی نو،سپندار مذ،

سفندار مذ و گاه به طور مخفف سپندار واسفند خوانده شده است.کلمه،مرکب ازدو جزء وجمعا درمعنی برد باری وفروتنی مقدس یا خرد کامل است.

سپندارمذ ازامشاسپندان مونث ودختر اهورامزداست.

او باید زمین را خرم و آبادان نگه دارد وپیوسته برد بارباشد.در ماه اسفند آفتاب دربرج حوت قرار میگیرد

که ازبرجهای آبی است وطبیعت سرد و تر دارد.از رنگها آبی روشن،از فلزات جیوه،از سنگها پیروزه و زمرد و از سیارات مریخ به این ماه منسوب است.

اسفندرا((ماه نوروز))،((نورز))و((نورزده))هم می نامند.

جشن ها:آبسالان(=بهار جشن)(اول اسفند)،اسفندگان(5اسفند)،جشن پایان سال(از26تاپایان اسفند)

روزها:بزر گداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس(5اسفند)،روز درختکاری(15اسفند)،زاد روز زرتشت(27 اسفند)،

ملی شدن صنعت نفت(29 اسفند)