اهل دانشگاهم ، روزگارم خوش نیست

ژتونی دارم ، خرده عقلی ، سر سوزن شوقی

اهل دانشگاهم ، پیشه ام گپ زدن است

گاه گاهی می نویسم تكلیف

می سپارم به شما

تا به یك نمره ناقابل بیست

كه در آن زندانی ست ، دلتان زنده شود

چه خیالی چه خیالی می دانم

گپ زدن بیهوده است

خوب می دانم دانشم بیهوده است

استاد از من پرسید

چقدر نمره زمن می خواهی

من از او پرسیدم ، دل خوش سیری چند

اهل دانشگاهم ، قبله ام آموزش

جانمازم جزوه ، مشق از پنجره ها می گیرم

همه ذرات وجودم متبلور شده است

درسهایم را وقتی می خوانم

كه خروس می كشد خمیازه

مرغ و ماهی خواب است

خوب یادم هست ، مدرسه باغ آزادی بود

درس بی كرنش می خواندیم ، نمره بی خواهش می آوردیم

تا معلم پارازیت می انداخت ، همه غش می كردیم

كلاس چقدر زیبا بود و معلم چقدر حوصله داشت

درس خواندن آنروز ، مثل یك بازی بود

كم كمك دور شدم از آنجا

بار خود را بستم ، عاقبت رفتم در دانشگاه

به محیط خشن آموزش و به دانشكده ادبیات سرایت كردم

رفتم از پله كامپیوتر بالا ، چیزها دیدم در دانشگاه

من گدایی دیدم در آخر ترم

در به در می گشت

یك نمره قبولی می خواست

من كسی را دیدم ، از دیدن یك نمره ده

دم دانشگاه پشتك می زد

آخرش عاجز و درمانده به دل می باختم...               یا که با گرگ و دل و میش و جفا می ساختم...

باید این دل برّه می شد یا که گرگی بی صفت...      من دل گم شده ام را خود به چاه انداختم!

                                                ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

طواف شعر کردم و قافیه پا به پا نشد!          ردیف هم مثل دلم حریف این خدا نشد!

تو کیمیای درد من،کجای شعر گم شدی؟     مفاعلن،مفاعلن،برای من دوا نشد!

                                                ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بنازم...بد قصه اینجا فقط یعنی زن!                   یعنی حق نداری که عاشق بشی مثل من!

آره بد منم،خوبه من،چوب و دل دست تو...     بیا مرد قصه تویی تا می تونی بزن!

                                                ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دل و یک شعر فرو ریخته،آغاز تو باش...           من و این بال و پر سوخته،پرواز تو باش...

اولین بیت تویی و غزلم یعنی تو !                   آخرین بیت منم،قافیه پرداز تو باش...

                                               ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تو ای مجرم که بی رحمانه سردی                کجا گم شد که پیدایش نکردی؟؟؟!!

دلم زیباترین دارایی ام بود....                       جوابت کو؟دل من را چه کردی؟؟؟!!

                                              ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بخت...جانانه به سمتم آمد و...رد شد و رفت...       خوب قصه آمد و برای من بد شد و رفت...

باز هم بی پدری کردم و دلبسته شدم...                آمد و برای درد من پدر جد شد و رفت...

                                              ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شدی خورشید و مهتابت نبودم...                 و حتّی سایه ی خوابت نبودم...

درست است بی تفاوت بودم امّا...                کجا دیدی که بی تابت نبودم؟!

                                             ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تا فاجعه هست عاشقی آزاد است            تقدیر خزان هنوز دست باد است

ای کاش که صخره ساده سیلی نخورد...     وقتی که هنوز کوه بی فرهاد است...

                                            ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نفس برید و آخرین فرصت است              برس به داد دل که بی طاقت است

تپش برای قلب من چاره نیست!            گروه خونی ام تو ی مثبت است!

                                           ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بیا دوباره باش،تا دوباره اشتبا(ه)کنم              بیا بجنگ با دلم که من فقط نگا(ه)کنم

تو دل شکستی و ولی گناه کار من شدم!       بیا فقط تو باش تا...دوباره من گنا(ه)کنم!

خانم حدیثه امیردوست          

رشته ی زبان و ادبیات فارسی

شعری فقط برای دختران دم بخت !!

دختری با مادرش در رختخواب درد ودل می کرد با چشمی پر آب

گفت مادر حالم اصلا ً خوب نیست زندگی از بهر من مطلوب نیست

گو چه خاکی را بریزم بر سرم روی دستت باد کردم مادرم

سن من از 26 افزون شده دل میان سینه غرق خون شده

هیچکس مجنون این لیلا نشد شوهری از بهر من پیدا نشد

غم میان سینه شد انباشته بوی ترشی خانه را برداشته

مادرش چون حرف دختر را شنفت خنده بر لب آمدش آهسته گفت

دخترم بخت تو هم وا می شود غنچه ی عشقت شکوفا می شود

غصه ها را از وجودت دور کن این همه شوهر یکی را تور کن

گفت دختر:مادر محبوب من ای رفیق مهربان و خوب من

گفته ام با دوستانم بارها من بدم می آید از این کارها

در خیابان یا میان کوچه ها سر به زیر و با وقارم هر کجا

کی نگاهی می کنم بریک پسر مغزیابو خورده ام یا مغز خر؟

غیر از آن روزی که گشتم همسفر با سعید و یاسر و ایضا ً صفر

با سه تا شان رفته بودیم سینما بگذریم از ما بقیه ماجرا

یک سری ، هم صحبت یاسر شدم او خرم کرد، آخرش عاشق شدم

یک دو ماهی یار من بود و پرید قلب من از عشق او خیری ندید

مصطفای حاج قلی اصغر شله یک زمانی عاشق من شد بله

بعد هوتن یار من فرهاد بود البته وسواسی و حساس بود

بعد از این وسواسی پر ادعا شد رفیقم خان داداش المیرا

بعد او هم عاشق مانی شدم بعد مانی عاشق هانی شدم

بعد هانی عاشق نادر شدم بعد نادر عاشق ناصر شدم

مادرش آمد میان حرف او گفت ساکت شو دگر ای فتنه جو

گرچه من هم در زمان دختری روز و شب بودم به فکر شوهری

لیک جز آنکه تو را باشد یک پدر دل نمی دادم به هر کس این قدر

خاک عالم بر سرت، خیلی بدی واقعا ً که پوز مادر را زدی